De Mariahilfkirche weerspiegelt een stukje Zwitserse geschiedenis. De Mariahilfkirche werd in 1684 ingewijd als Ursulinenkloosterkerk. De zusters verrichtten belangrijk pionierswerk op het gebied van de opleiding van jonge vrouwen. Ze genoten een grote populariteit in Luzern. Ten tijde van de Helvetische Republiek in 1798 werden de Ursulinen uit het klooster verdreven met de woorden: “De burgernonnen mogen, als goede burgers en christenen, geen enkel voorbehoud hebben bij het brengen van een offer voor het algemeen welzijn.” De kerk werd ontruimd en omgebouwd tot vergaderruimte voor de Zwitserse regering. Nadat de Zwitserse autoriteiten naar Bern waren verhuisd, werd de kerk tussen 1810 en 1815 gerestaureerd. In 1843 werden de zusters door de regering van Luzern teruggeroepen om een nieuw ondergeschikt instituut te openen. Ten tijde van de Kulturkampf werden de Ursulinen, die nauw verbonden waren met de jezuïeten, uiteindelijk bij decreet van de Rijksdag verdreven. Op 8 december 1847 vierden ze voor de laatste keer de Heilige Mis in Mariahilf. Terwijl het kloostergebouw verschillende keren werd verbouwd, bleef de Mariahilfkirche (als eigendom van de stad Luzern) tot 2005 een pastoraat van de Hofkirche. (Bron: Mariahilfkirche – Haus und Schule des Gebetes)
Wilt u reageren? Of heeft u een suggestie of een vraag? Klik hier.
